Polskie Inwestycje Rozwojowe – (str. 76/77) : „Zwiększymy możliwości inwestycyjne spółki Inwestycje Polskie, która powstanie w miejsce spółki Polskie Inwestycje Rozwojowe SA. W październiku 2012 roku rząd ogłosił program „Inwestycje Polskie”, którego celem było wspieranie procesów inwestycyjnych w gospodarce przy pomocy pieniędzy publicznych, pochodzących ze sprzedaży akcji spółek Skarbu Państwa za pośrednictwem PIR SA. Dotychczasowe działania tej spółki nie przyniosły jednak oczekiwanych efektów inwestycyjnych, dlatego zostanie ona przekształcona w taki sposób, by zapewnić uproszczenie zasad jej działania i poprawę przejrzystości procedur wyboru projektów. Przede wszystkim zostaną zwiększone możliwości inwestycyjne spółki o kolejne 25–40 mld zł w latach 2015–2021. Zwiększenie środków inwestycyjnych przeznaczonych do wykorzystania przez tę spółkę jest uzasadnione pro wzrostowym oddziaływaniem na gospodarkę dużych i bardzo dużych inwestycji. W gestii tej spółki będzie współfinansowanie, lub nawet finansowanie, dużych inwestycji w dziedzinie infrastruktury technicznej, energetycznej, drogowej, kolejowej, środowiskowej. Podniesienie możliwości kapitałowych spółki zwiększy zainteresowanie prywatnych inwestorów udziałem w dużych przedsięwzięciach inwestycyjnych”. Komentując uwagi dotyczące PIR należy zwrócić uwagę, iż propozycja zmiany nazwy jest bezzasadna. Spółka na początku miała mieć nazwe Inwestycje Polskie ale z uwagi, iż w KRS jest zarejestrowany podmiot o tej nazwie należący do Zygmunta Solorza podjęto decyzje o wyborze innej nazwy. Trudne jest uproszczenie zasad działalności. Spółka jako podmiot inwestycyjny musi działać w oparciu o politykę inwestycyjną i model oceny ryzyka. Środki zaangażowane w wybrane projekty muszą kiedyś zostać zwrócone w postaci dywidendy od zaangażowanego kapitału lub odsetek od finansowania dłużnego. Innowacją w działaniach PIR może być zmiana ciężkości w podejmowanych przez Spółkę działaniach na przygotowanie oferty gwarancji project finance. Projekty infrastrukturalne / rozwojowe w początkowej fazie budowy mają problem w pozyskaniu finansowania komercyjnego z uwagi na brak zabezpieczenia i wysokie ryzyka operacyjne, gwarancja PIR – u pod emitowane obligacje projektowe skutecznie by te ryzyka mitygowała. Obligacje zabezpieczone projektów infrastrukturalnych/ rozwojowych o tenorach dłuższych niż 10 lat byłyby ciekawymi produktami dla OFE i funduszy ubezpieczeniowych szukających stabilnych zwrotów w długich okresach (również dla instytucji finansowych z rynków zagranicznych ) . Wykorzystanie gwarancji dawałoby możliwość bardziej ostrożnego „wychodzenia” z akcji spółek skarbu państwa notowanych na GPW, które mają stanowić kapitał inwestycyjny PIR. Ponadto instrument gwarancji zabezpieczony posiadanym kapitałem a nie wymagający zaangażowania środków pozwoli na uzyskanie znacznie wyższego lewara. Przy założeniu oceny ryzyka na poziomie nawet 20% może to być efektywnie 4-4,5x zaangażowany kapitał PIR. PIR zarządzając akcjami spółek publicznych mógłby pozyskane dywidendy obracać na pokrycie własnych kosztów operacyjnych co dawałoby możliwość optymalizacji ceny pieniądza lokowanego w wybrane projekty.
PIR byłby tez istotnym instrumentem wspierającym ekspansje gospodarcza poza granicami Kraju. Polscy przedsiębiorcy – w szczególności tzw duży i średni biznes - w obszarach określanych jako strategiczne dla interesu Państwa mogliby uzyskiwać gwarancje na projekty z obszaru fuzji i przejęć. Byłby to instrument działań dyplomacji ekonomicznej.
Tworzenie TFI i wykorzystanie zysku netto spółek skarbu państwa – str. 77: „Kolejnym zasobem rozwojowym jest tworzenie towarzystw funduszy inwestycyjnych przez spółki Skarbu Państwa. Instrument ten jest wykorzystywany w wielu krajach świata, np. w Niemczech, Francji i Norwegii. Doświadczenia światowe pokazują, że duże firmy z silnym kapitałem lokalnym są jednym z fundamentów rozwoju gospodarczego kraju, jego stabilności i pozycji międzynarodowej. Kapitał firm kontrolowanych przez rządy państw Europy Zachodniej (Deutsche Telekom, France Telekom, EDF, GDF, ENEL, Alstom) skutecznie uzupełnia prywatny kapitał, wspierając rozwój i globalną konkurencyjność przedsiębiorstw krajowych. Zainicjujemy tworzenie w naszym kraju towarzystw funduszy inwestycyjnych przy spółkach z częściowym lub pełnym udziałem Skarbu Państwa. Fundusze takie dają możliwość aktywnego wykorzystania znaczących środków, będących w dyspozycji dużych podmiotów z udziałem Skarbu Państwa (11 największych spółek z udziałem Skarbu Państwa osiągnęło w 2012 roku zysk netto w wysokości około 25 mld zł). Formą realizacji tego przedsięwzięcia będzie fundusz inwestycyjny zamknięty (FIZ). Zaletą tej formy jest przede wszystkim bezpieczeństwo formalne i przejrzystość inwestycji, będące pochodną regulacji ustawowych i nadzoru sprawowanego przez Komisję Nadzoru Finansowego”. Postulat o tworzeniu towarzystw funduszy inwestycyjnych jest nieaktualny. Obecnie funkcjonuje już MS TFI SA stworzone przez Agencje Rozwoju Przemysłu SA, KGHM TFI a także w procesie rejestracji znajduje się TFI stworzone przez Bank Gospodarstwa Krajowego. Trudnym do przeprowadzenia będzie skierowanie strumienia pieniężnego zysku netto spółek skarbu państwa via FIZy na inwestycje wskazane w programie. Zysk netto jest dla spółek gdzie został on wytworzony jednym ze źródeł finansowania własnego rozwoju. Za sposób wykorzystania zysku netto są odpowiedzialne organy statutowe tych spółek i reguluje to kodeks spółek handlowych. Decyzje polityczne nie zwolnią „decydentów” w spółkach od odpowiedzialności. Uruchomienie wypłaty dywidendy wiąże się z koniecznością wzięcia kredytu na ten cel. Oczekiwana stopa zwrotu z inwestycji ze strony spółek lokujących byłaby większa. Konieczne jest dopracowanie instrumentów finansowych i zachęt dla osób podejmujących decyzje. Przedsiębiorcy prywatni posiadający wskazane 200 mld zł na kontach będą się kierować niemal identycznymi kryteriami decyzyjnymi jak menedżerowie spółek skarbu państwa Pomysł odpisu podatkowego zawarty w programie jako zachęty do podejmowania inwestycji wymagałby jednak odpowiedniego uszczegółowienia (co i jak aby nie było pola do nadużyć)
Rozważyłbym wprowadzenie instrumentu Funduszy Inwestycyjnych Zamkniętych jako wehikułów do zarządzania majątkiem Skarbu Państwa (spółki państwowe, spółki komunalne, zasoby naturalne). Nadzór Komisji Nadzoru Finansowego i obowiązkowe wyceny aktywów z jednej strony pozwolą zachować transparentność działań państwowych a z drugiej przy uzyskiwaniu wzrostu wartości generować nadwyżkę którą można będzie wykorzystać do równoważenia deficytu państwa na poziomie makroekonomicznym. FIZy zarządzające majątkiem Skarbu Państwa byłyby ustawowo zablokowane przed ewentualnymi działaniami prywatyzacyjnymi (Ministerstwo Skarbu Państwa stawałoby się Pionem Zarządzania BGK rozliczanym za faktyczny wzrost wartości zarządzanego portfela aktywów)
mPolska24
